1. You Go Bird (3:53)
2. Pull the Brakes (4:03)
3. The Sound of You And Me (4:04)
4. A Taste of What's To Come (4:19)
5. If Said Was Done (5:19)
6. From Now On (3:12)
7. Paindrops (4:23)
8. Half (4:47)
9. The Race Is On (4:22)
10. In the Time After (4:42)
Całkowity czas: 43:04
Dzisiejsza recenzja będzie naprawdę nietypowa. Mam zamiar bowiem, jako jeden z pierwszych (albo i pierwszy!) w naszym kraju skrobnąć kilka akapitów o pewnym "odkryciu" w świecie muzyki atmosferycznej, czy też art rocka - zwał jak zwał, jednak nasz bohater zdecydowanie zasługuje na odrobinę uwagi. Petter Carlsen pochodzi z "miasta zorzy polarnej", jak sam nazwał rodzinną Altę w Norwegii i w roku pańskim 2009 wydał debiutancki album sygnowany własnym nazwiskiem. Płytka prawdopodobnie zagubiłaby się w odmętach czasu, gdyby nie kochany Piotr Kosiński, który podzielił się nim podczas swojej cotygodniowej audycji w Trójce. Tam właśnie usłyszał "You Go Bird" mój przyjaciel, Tomek, a co z tym równoznaczne, ja sam.
Debiut Pettera to blisko trzy kwadranse dźwięków, zamknięte w dziesięciu krótkich, radiowych wręcz kompozycjach. Klimatycznie do czynienia mamy ze światem łączącym Anathemę i Sigur Ros (nie powinna więc dziwić obecna trasa Carlsena z tym pierwszym zespołem) - delikatnymi, rozmarzonymi pejzażami. Wypisz wymaluj widok zorzy polarnej nad przykrytymi śnieżną czapą górami. I właśnie nastrój stanowi główną kartę przetargową Norwega. Fenomenalna melodia tytułowego "You Go Bird", chórki w "Pull the Brakes", pluskające niczym woda w górskim strumieniu klawisze podczas "If Said Was Done" i niepokojące finały "A Taste of What's To Come" i "Half" (Sigur Ros z najpiękniejszych "Nawiasów"), które jako jedyne, choć w zacny sposób, delikatnie mącą te rozmarzone fotografie. Drugim niezaprzeczalnym atutem "You Go Bird" jest wokal jego ojca. Petter śpiewa tak delikatnie, jakby stał na cienkiej tafli lodu i bał się, że nawet drobne drgnięcie strun głosowych spowoduje trzask pod stopami i zimną kąpiel. Jeżeli przy pierwszym "spotkaniu" pomylisz jego głos z kobietą, nie czuj się dziwnie. Nie będziesz jedyny.
Co nie znaczy, że "You Gu Bird" to dzieło wybitne. Po pierwsze, Piotruś żadnej Ameryki (ba, nawet Azji) nie odkrywa i tapla się radośnie znanych już bajorkach. Po drugie, nastrój płyty nadaje się na zimowe spacery i wieczór z lampką wina, owszem, ale z pewnością nie jako tło do czynności wymagających większego wysiłku fizycznego lub na pospieszne latanie ze słuchawkami po centrum miasta. To album, który wymaga odpowiedniego nastawienia, odrobiny zaangażowania - tylko wtedy może zostać w pełni doceniony. Po trzecie zaś... A nie, to wszystko.
To jak, sumujemy i oceniamy? Wniosek jest prosty - "You Go Bird" to dobry album. Nastrojowy, delikatny, w pewnych momentach wręcz magiczny (tytułowy! "The Sound of You And Me"! "If Said Was Done"! "Half"!). Jeżeli lubujesz się w tego typu dźwiękach, Petter Carlsen mógłby stanąć na Twojej półce i wypiąć dumnie pierś. Oczywiście, gdyby płyta pierś posiadała ;) Sprawdźcie chociaż na jego stronce Myspace - http://www.myspace.com/pettercarlsen
Ocena: 7,5/10
Jako ciekawostkę dodam fakt, że Carlsen szykuje na styczeń nowy album i promującego go kawałka (świetny!) możecie posłuchać, odtwarzając poniższy film:
Jak zwykle ja muszę uzupełniać komentarze, bo wszyscy boją się cokolwiek napisać:P Utwór przekozacki, już po recenzji wiedziałem czego się spodziewać, a już pierwsze dźwięki utworu z nowej płyty (dojrzałem ciekawostkę:D) utwierdziły mnie w przekonaniu, że Piotrki mają talent! Chociaż, bez jaj, to śpiewa kobieta!:D Podsumowując - kozacko!:)
OdpowiedzUsuńP.S. nie chciał pojawić się wczoraj to go dzisiaj zamieszczę:P